HONOROWA ESKORTA MOTOCYKLOWA
Powstanie Honorowej Eskorty Motocyklowej przy Nadwiślańskich Jednostkach Wojskowych
Jako początek samodzielnego eskortowania gości przez Honorową Eskortę Motocyklową NJW przyjmuje się eskortowanie we wrześniu 1966 szachinszacha Iranu Mohammada Rezę Pahlawiego. Eskortowanie wyszło bez zarzutu. Honorowa Eskorta Motocyklowa otrzymała wiele pochwał, szczególnie z Biura Ochrony Rządu. To właśnie od Biura Ochrony Rządu Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe przyjęły eskortowanie, jak i cały sprzęt (motocykle i ich obsługę).
Formalnie honorowa eskorta motocyklowa powstała w Nadwiślańskiej Brygadzie MSW im. Czwartaków AL 18.12.1966r.
Zadania Honorowej Eskorty Motocyklowej
Podstawowym zadaniem Honorowej Eskorty Motocyklowej były działania reprezentacyjne i ochronne podczas zabezpieczaniu oficjalnych wizyt przedstawicieli państw obcych wysokiego szczebla. Jeżeli warunki pogodowe na to pozwalały, skład osobowy występował w mundurach galowych NJW. Jeżeli warunki były złe – w czarnych uniformach skórzanych (policyjnych). Honorowa Eskorta Motocyklowa tworzyła podczas eskortowania specjalne szyki, które – różniąc się ilością eskortujących w zależności od ważności gościa – dodawały „splendoru” eskortowanemu. Honorowa Eskorta Motocyklowa występowała z bronią krótką przy pasie głównym. Zasady jej użycia – zgodnie z regulaminami.
Każda nowa eskorta, była poprzedzona odprawą, dokonywaną przez Zastępcę Dowódcy ds. Technicznych DNJW płk Henryka Wiatra. Skład osobowy eskorty, był każdorazowo powoływany w Rozkazie Dziennym DNJW. Powołani do wykonania zadań eskorty byli zwolnieni od wykonywania bieżących zadań służbowych.
Przygotowania do wykonywania zadań w ramach Honorowej Eskorty Motocyklowej
Przyjęcie obowiązków Honorowej Eskorty Motocyklowej od BOR-u poprzedziły forsowne przygotowania i treningi. Były to praktyczne jazdy w terenie, na pasach startowych lotniska na Bemowie, w różnych warunkach pogodowych. Wykonywanie zadań w ramach Honorowej Eskorty Motocyklowej wymagała dobrego opanowania motocykla, nabrania pełnego zaufania do współuczestników eskorty. Jazda w zespole zasadniczo różniła się od jazdy indywidualnej. To była jazda w ściśle określonym szyku, w określonych odległościach od siebie, wymagało to dyscypliny i odpowiedzialności. Nie wszyscy chętni, nawet dobrzy motocykliści, podporządkowywali się tym rygorom i rezygnowali z udziału w Honorowej Eskorcie Motocyklowej. Niezależnie od treningów grupowych, każdy eskortant mógł zapotrzebować motocykl na indywidualną jazdę w wybranym przez siebie terminie. Do dyspozycji zainteresowanych jazdą treningową były motocykle Junak, Avo Sport i inne.
Na wyposażeniu Honorowej Eskorty Motocyklowej były motocykle marki: Jawa-500, Ural-600, Honda-400 i 750.
Honda-400 (zdjęcie poglądowe) Honda CBX 750 (zdjęcie poglądowe) Jawa-500 (zdjęcie poglądowe)
Obsługą techniczną, naprawą i konserwacją zajmowali się dwaj doskonali cywilni mechanicy ze Stacji Obsługi Dowództwa NJW p. Jerzy Rusek i p. Aleksander Kowalczyk, którzy wraz z oficerem Edwardem Jankowskim zostali wysłani przez przełożonych do Europejskiego Centrum Badań i Szkolenia marki Honda, celem zapoznania się z budową i obsługą motocykli przed ich zakupem do NJW. Nabytą wiedzę przekazywali eskortantom.
Eskortowanie zagranicznych delegacji
Honorowa Eskorta Motocyklowa NJW wykonywała zadania podczas oficjalnych wizyt przedstawicieli najwyższych władz wielu państw z różnych stron świata. Były to koronowane głowy, między innymi: szachinszach Iranu Mohammad Reza Pahlawi, król Maroka Hassan II, prezydenci USA: Richard Nixon, Gerald Ford, Jimy Carter, Ronald Reagan, Georg Bush, Bil Clinton, prezydent Francji gen. Charles de Gaulle, prezydent KRLD Kim Ir Sen, przywódcy: Kuby – Fidel Castro i Libii – Muammar de Kaddafi, premierzy państw (honorowani byli tylko niektórzy premierzy) np. Indii – Indira Gandhi, Francji – Jacques Chaban – Delmas, ZSRR – Aleksiej Kosygin, sekretarze generalni partii z tzw. krajów demokracji ludowej, między innymi Sekretarze Generalni KPZSRR: Leonid Breżniew i Michaił Gorbaczow. Trudno wymienić wszystkich eskortowanych dostojników państwowych.
Wizyta Gen Charlesa de Gaulle’a 6-12.09.1967 Wizyta Richarda Nixona w Polsce 31.05.1972
Wizyta Fidela Castro – czerwiec 1972 Wizyta Geralda Forda – lipiec 1975 Osobną historią są zadania wykonywane w związku z wizytami w Polsce Papieża Św. Jana Pawła II. Na pewno jazda obok „papamobile” była olbrzymim zaszczytem i przeżyciem dla członków eskorty.
Członkowie Honorowej Eskorty Motocyklowej NJW
Na przestrzeni około trzydziestu lat funkcjonowania Honorowej Eskorty Motocyklowej przy NJW wielu żołnierzy zawodowych miało zaszczyt wykonywać zadania jej przypisane. Pierwotnie bazowano na kadrze służby samochodowej, później członkami eskorty byli żołnierze zawodowi, którzy wykazywali się dobrą umiejętnością prowadzenia motocykla i odpowiednimi warunkami psychofizycznymi.
W skład Honorowej Eskorty Motocyklowej wchodzili między innymi:
- Prowadzący (zwani też „komendantami”): Piotr Chudy; płk Marian Krajewski; ppłk Edward Jankowski; ppłk Mieczysław Kołaczyński;
- Eskortanci: Jan Bogdan, Jan Czajka, Leszek Czubała, Waldemar Czubała, Waldemar Drozdowski, Henryk Gierczak, Krzysztof Grzybowski, Henryk Heliński, Tadeusz Hycza, Władysław Janiszewski, Andrzej Kaczorowski, Ryszard Kocoń, Kazimierz Kopyt, Stanisław Leciejewski, Zbigniew Lewandowski, Zdzisław Lurka, Marek Mikołajczyk, Andrzej Mirończuk, Witold Modlinski, Józef Nowak, Włodzimierz Owczarek, Jerzy Sierocki, Ireneusz Skrzecz, Franciszek Smoła, Grzegorz Smykiewicz, Witold Targosz, Stanisław Wronka, Bolesław Zieliński;
Podsumowując, należy jeszcze raz podkreślić olbrzymie zaangażowanie i wszechstronną pomoc ze strony DNJW, a w szczególności płk. Henryka Wiatra, dla którego Eskorta była „oczkiem w głowie”
Opracował : ppłk w st. spocz. Edward Jankowski (Warszawa, maj 2023r.)